Ik zeg vaak; ahjt mah wil zieh.
En daar bedoel ik mee, dat wij mensen door onze drukke leven vaak niet meer echt om ons heen kijken en dingen zien.
Echt zien met bijvoorbeeld een verwonderende blik, of dat iets wat we zien een blij gevoel geeft, of dat we ontroerd raken van iets wat we zien.
Dat het misschien een herinnering boven haalt, of een gemis.
​
Kortom dat het iets met je doet, dat het je raakt, maar dat je daar dan ook even bij stil staat!
​
Een oudere vrouw zei eens tegen me; kijken doe je met je ogen, zien doe je met je ziel.
​
Ik was er erg door geraakt, en met dat gevoel probeer ik naar dingen te kijken en heel bewust ervan te genieten.
En ik maak vanuit dat gevoel foto`s van allerlei mensen, van allerlei evenementen, van allerlei dingen.
​
En das ~ WAKZAG ~